Piszecie do mnie w różnych sprawach, zadając różne pytania i nic mnie tak nie cieszy jak możliwość pomocy, lub chociażby opowiedzenia czegoś bądź rozwiania tak wielu wątpliwości.. nikt nie zrobi to lepiej niż właśnie chory, no o ile mówimy o chorobie na którą ktoś choruje. Pytajcie o wszystko o co chcecie, nawet jeśli to pytania trudne.. warto rozmawiać, wymieniać się wiedzą. Osobiście jestem niesamowicie mile zaskoczony, że są liczne pary chorych na SMA i zdrowych – to piękne i tak jak ciągle powtarzam: ten blog jest po to aby pokazać, że z chorobą można żyć w miarę normalnie a rdzeniowy zanik mięśni i wózek jest w każdym z nas, w każdym!
Ubolewam jednak wciąż nad blokadą psychiki osób z SMA - ich proces socjalizacji to jedynie telewizja, rozmowy z rodzicami i indywidualne nauczanie... to wszystko jednak upośledza ich jeszcze bardziej i zamyka w sztucznym świecie. Zmieńcie to póki wasza sprawność fizyczna pozwala jeszcze na cokolwiek...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz